მსოფლიო რაგბში დიდი ამბებია ატეხილი. ახალზელანდიური პრესის ცნობით, თითქმის ბოლომდეა მისული ახალი 12-გუნდიანი მსოფლიო ლიგის შექმნის იდეა, სადაც მე-2 ეშელონის ნაკრებების ინტერესი გათვალისწინებული არაა, ეს კი, სარაგბო სამყაროში არეულობას მოასწავებს.
მოკლედ შეგახსენებთ საქმის არსს. მსოფლიო რაგბის ბობოლები აქტიურად ლობირებენ ნოვაციურ შეჯიბრს, სადაც ექვსი ერისა (ინგლისი, უელსი, ირლანდია, შოტლანდია, საფრანგეთი, იტალია) და რაგბი ჩემპიონშიპის (ახალი ზელანდია, ავსტრალია, სამხრეთ აფრიკა, არგენტინა) წარმომადგენლებთან ერთად, აშშ და იაპონია იქნებიან მიწვეულნი.
ყველაზე უარესი ისაა, რომ წრიული ტურნირი გავარდნა-აღზევებას არ ითვალისწინებს, ეს კი იმის ნიშნავს, რომ მრავალი წლის განმავლობაში, იგივე საქართველო, ფიჯი, ტონგა, სამოა თუ სხვები ბობოლებთან გაჯიბრების შანსის გარეშე რჩებიან.
ამ საკითხმა უკვე დიდი აურზაური გამოიწვია და ჩაკეტილი წრის მომხრეებს ყველა აკრიტიკებს. იქნებიან ეს ტურნირს მიღმა დარჩენილი ნაკრებების წარმომადგენლები, ანალიტიკოსები, ჟურნალისტები თუ უბრალო ქომაგები. გაისმა აზრი მსოფლიო თასის ბოიკოტის შესახებაც.
სასიხარულოა, რომ ჩაგრულთა მხარეს დადგა მსოფლიო თასის არგენტინელი ვიცე-პრეზიდენტი აგუსტინ პიშოც, რომელმაც სპეციალური განცხადება გაავრცელა:
“ჩემი პოზიცია პირველივე დღიდან უცვლელი იყო. სქემა 12+12, რომელიც გუნდების გავარდნა-აღზევებას ითვალისწინებს, იდეალური იქნებოდა. ამ შეხედულების დათმობას არ ვაპირებ და ვეცდები ბოლომდე გავიტანო.
ჯერჯერობით, გადაწყვეტილი არაფერია. თუკი საწინააღმდეგო რამ მოხდა, ეს დიდი დარტყმა იქნებოდა იმ ხალხისთვის, ვინც რაგბის განვითარებაზე ფიქრობს. ვერადროს დავუჭერ მხარს ისეთი ტურნირის შექმნას, სადაც განვითარებადი ქვეყნების ადგილი არ იქნება”.
აშკარად გაბრაზებულმა ისაუბრა საქართველოს ეროვნული ნაკრების ახალზელანდიელმა მთავარმა მწვრთნელმა მილტონ ჰეიგმაც:
“მსოფლიო ლიგის შემოთავაზებული ვარიანტი ჩვენთვის ღამის კოშმარივითაა. 12 გუნდისგან შემდგარი ტურნირი, სადაც მონაწილეთა ვინაობა არ იცვლება, იმის მომასწავებელია, რომ მე-2 ეშელონის ნაკრებები გვერდზე რჩებიან. იმის გაფიქრებაც კი, რომ ეს აზრი სერიოზულად განიხილება, უდიდეს იმედგაცრუებას იწვევს.
თუკი თქვენ რაგბის წინსვლა და განვითარებადი ქვეყნების წახალისება გსურთ, საქართველოს, ფიჯისა და სამოას დარ გუნდებს პირველი რანგის მეტოქეებთან მეტჯერ გაჯიბრების შანსი უნდა მისცეთ. ეს ერთადერთი გზაა განვითარებისთვის. მიმდინარე კვირაში ინგლისელ მორაგბეებთან ერთად ვვარჯიშობთ და ეს ჩინებულია, თუმცა, ფაქტია, რომ ის მატჩებს ვერ შეცვლის.
ჩვენ დიდი სამუშაი გავწიეთ, რათა შიდა რაგბი განგვევითარებინა და საერთაშორისო დონეზე კონკურენტუნარიანები გავმხდარიყავით, თანაც არა მხოლოდ ეროვნული ნაკრების, არამედ ასაკობრივი გუნდების დონეზე. ფაქტობრივად, ყველა გამოწვევას გავუმკლავდით, რაც ჩვენს წინაშე იყო.
და ამ დროს, უეცრად ჩნდება ვიღაც და გვეუბნება, რომ ყველაფერი, რასაც 8 წლის განმავლობაში ვაკეთებდით, ფუჭი შრომა იყო და მათ თავისი გეგმა გააჩნიათ. ეს მცდარი აზრია, რომელიც რაგბის განვითარებას არაფერში წაადგება.
თუგინდ, სპორტული პრინციპით შევხედოთ: იქმნება 12 საუკეთესო ნაკრებისგან შემდგარი ლიგა, სადაც ვერ ხვდებიან მსოფლიო რეიტინგში მე-9 ადგილზე მყოფი ფიჯი და მე-12 – საქართველო. ამასთან, ჩვენზე წინ დაყენებული აშშ და იაპონია 20-წლამდელთა მსოფლიო ჩემპიონატზეც ვერ გავიდნენ...
გამოდის, რომ ეს ხალხი მხოლოც საკუთარ კეთილდღეობაზე ფიქრობს და სამართლიანობის პრინციპები არ ადარდებს, არადა, ადამიანები რაგბით სწორედ იმიტომ ინტერესდებიან, რომ იქ ურთიერთპატივისცემასა და მზრუნველობას ხედავენ. ჩვენ მინდორზე ვიბრძვით, თუმცა, თამაშის შემდეგ დროს ერთად ვატარებთ, ლუდს ვსვამთ და პურს ვტეხთ. მითხარით, სხვა რომელ სპორტში ხდება ასე?
ვფიქრობ, სარაგბო ღირებულებები მეტია, ვიდრე მხოლოდ ფულის შოვნაზე ფიქრი. მუდმივად გვესმის, მსოფლიო რაგბი სამართლიანობასა და ერთიანობაზე როგორ საუბრობს. ბრეტ გოსპერი და ბილ ბომონტი ჩვენთვის ძვირფას პრინციპებს ყოველთვის აღმატებით ხარისხში მოიხსენიებენ, თუმცა, საკმარისია, ვინმემ მეტი ფული გადაიხადოს, რომ ყველაფერი ზემოაღნიშნული წყალში გადაყრილად შეგვიძლია ჩავთვალოთ.
მოხარული ვარ, რომ მორაგბეთა საერთაშორისო საბჭო და უბრალოდ რაგბის ქომაგები ხსენებული ტურნირის მკვეთრად წინააღმდეგნი არიან. ცხადია, დახურული მსოფლიო რაგბი ქართულ რაგბს არ დაასამარებს, რადგანაც ქვეყანაში მის ყველაზე პოპულარულ სპორტის სახეობაც გადასაქცევად უდიდესი სამუშაო გავწიეთ, თუმცა, ბოლოს მოუღებს სამართლიანობისა და პატიოსნების პრინციპს, რის გამოც რაგბი გვიყვარს”.